ผิดผู้อื่นดังหมื่นขุนเขา ผิดของเราดั่งเคล้าสายลม......

[lucky m.]

ขุนเขาบอก :

ผิดผู้อื่นดังหมื่นขุนเขา ผิดของเราดั่งเคล้าสายลม......

เงินบริจาค มากมาย หลายร้อยล้าน
บริหาร กันอย่างไร อยากใคร่รู้
บริจาค กันอย่างไร ใครคนดู
ใส่ชื่อกู ติดหรา หน้าไม่อาย

โฆษณา กันอยู่ได้ ไร้จรรยา
แถมติดตรา ช่องตัวเอง เกรงชื่อหาย
ออกอากาศ แต่ไก่โห่ โก้จะตาย
เป็นวัวควาย กันทั่วหน้า ประชาชน

สร้างภาพเด่น เป็นพระเอก กับเด็กโก๊ะ
ไปตั้งโต้ะ รายงานข่าว จนฉาวฉล
ทั้งช่องสี มีแต่ข่าว เรื่องราวตน
หรือคุณปล้น ศรัทธา ประชาชน

หากโปร่งใส ในพฤติกรรม นำมาแฉ
เอามาแชร์ ให้เห็นพลัน กันสับสน
เงินมากมาย จ่ายยังไง ให้มวลชน
ไทยทุกคน รู้ผลจ่าย ขยายความ

รัฐบาล ท่านกล่าวหา ว่าทุจริต
พันธมิตร ตรวจตราเข้ม เต็มสยาม
ปปช. ปปง. รอค้าความ
ฝ่ายค้านตาม ประณามดัง ทั้งสภา

มองพวกท่าน ผ่านจอสี เหมือนมีเส้น
ทำใจเย็น แจกของไป ไร้ปัญหา
ทำยังไง ก็ดูดี มีหน้าตา
แต่ที่มา ที่ไป ไร้อธิบาย

จึงขอถาม จากมวลชน คนบริจาค
หากท่านอยาก อยู่ต่อไป ไม่เสียหาย
รีบชี้แจง แถลงการณ์ ก่อนบานปลาย
หรือจะขาย ย้ายช่องหนี ยิ่งดีเอย...........ผิดผู้อื่นดังหมื่นขุนเขา ผิดของเราดั่งเคล้าสายลม......

และต่อจากนี้ไป.....ขุนเขาจะเลิกดู "เป็นต่อ".......

[lucky m.]

ขุนเขาบอก :

ต้องชดใช้หนี้ ภัคดีเทวดา…………

เวลาผันผ่าน ไม่นานมันก็ตาย
มวลมิตรสหาย อย่าคลายหน่ายแหนง
กฎหมายที่ว่า อาญามันแรง
เพชรที่ว่าแกร่ง ถูกแรงทำลาย

ตาที่สว่าง ให้กระจ่างในใจ
สำแดงออกไป เภทภัยใหญ่หลาย
จักถูกประจาน ประมาณให้ตาย
ตราบฟ้าสลาย เป็นควายนิรันดร์

ถูกสนตะพาย ให้กลายความคิด
เดินตามลิขิต โดนขีดเส้นกั้น
ให้เดินตามอย่าง ภาพสร้างทุกวัน
ชีวิตเรานั้น มันบัดซบสิ้นดี

คงหนีไม่พ้น ประชาชนชั้นสอง
ถูกเขาจำจอง ปกครองเยี่ยงผี
คงต้องตาบอด ตลอดชีวี
ต้องชดใช้หนี้ ภัคดีเทวดา

เพียงแค่ความคิด ก็ผิดกฎหมาย
นำไปขยาย มิตายหรือหวา
คงต้องคดี คงมีอาญา
อากงอาม่า เยี่ยงขี้ข้าเผด็จการ

ช่างแสนอดสู กูผิดทุกอย่าง
ยืนคนละข้าง สร้างเครื่องประหาร
กูทำอะไร ผิดไปทุกงาน
ประหัตประหาร ผ่านศาลทำมะนูน

ทั่วทั้งแผ่นดิน ยินเสียงสาปแช่ง
ทุกหัวระแหง แบ่งไพร่แบ่งขุน
แบ่งศักดินา แบ่งข้าแบ่งคุณ
ศรัทธาเสื่อมสูญ บุญคุณรวยรา

เหลือเพียงความตาย ที่กรายมาใกล้
ไร้ความอาลัย ไร้ใจเสน่หา
ไร้อิทธิพล ไร้คนบูชา
กฎหมายเทวา เข่นฆ่าประชาชน........อดทนไว้พี่น้อง อีกไม่นานเกินรอ.....

[lucky m.]

ขุนเขาบอก :

เรื่องบัดสี ยังมีเล่า อย่างเมามัน………….

ยังคงอยู่ ใต้ฝ่าตีน แผ่นดินเทพ
กายยังคง แสนเจ็บ ถูกเหน็บหลาว
ยังคงสูง เทียมฟ้า ดาราพราว
อายุยาว ยังคงยืน ทะมึนเมือง

เรื่องเคืองขัด ยังรัดเกล้า ยังเศร้าสร้อย
คนบุญน้อย ยังสร้อยเศร้า กับเจ้าเหลือง
ยังเป็นไพร่ อยู่ใต้ตีน กบิลเมือง
ยังแบ่งเหลือง แบ่งแดง ยังแย่งกัน

สังคมทราม ยังลามลน คนยังชั่ว
ดีใส่ตัว ชั่วให้เขา เจ้ากระสัน
เรื่องบัดสี ยังมีเล่า อย่างเมามัน
กรรมไม่ทัน มันยังร่าน ยังผลาญเงิน

สู่บอร์ดใหม่ ก็ยังไพร่ ไม่เปลี่ยนหน้า
ยังเบื่อหมา นั่งหน้าเจ้า เรายังเขิน
กฎหมายเจ้า เอามาใช้ ใหญ่เหลือเกิน
ยังใช้เงิน เกินบัญชี ภาษีเรา

กฎไม่คลาย หมายยังแรง แดงยังเดือด
ยังกลืนเลือด ถูกเชือดชนม์ ยังโดนเผา
คนสั่งฆ่า หน้าโกหก นายกเงา
ยังอวยเจ้า ยังเอานาย ไม่วายชนม์

คนหนอคน ไม่พ้นตาย กลายเป็นผี
ชีพชีวี มีวันดับ อย่าสับสน
แต่ยามที่ มีร่างกาย ไม่วายชนม์
ไยผู้คน ก่นด่าเขา ไม่เข้าใจ

ฤาต้องรอ ถึงวันตาย จึงคลายกฎ
หมายจึงหมด กฎจึงคลาย ปลายสมัย
แสงสีทอง ส่องเบื้องฟ้า ประชาไท
ศิวิไล ไม่มีเขา เจ้ากำมะลอ...............เจ้าไหนไม่รู้ แต่กูถูกกินเรียบ......

[lucky m.]

ขุนเขาบอก :

ก็แค่เรื่องของเทวดาใจร้ายกับนายไพร่แดง........

มาตราแห่งความตาย กฎหมายเทวา
สูงสุดเหนือฟ้า กฎหมากฎหมาย
ใครแตะต้องมัน มีอันต้องตาย
บ้านเมืองวอดวาย กฎหมายสีเทา

หมอบราบคาบแก้ว กลัวแล้วเจ้าข้า
ชาวไพร่ใต้ฟ้า ถูกเทวาสรวมเขา
แต่งองค์ทรงชฎา มาปลอกลอกเรา
ปั่นหัวมัวเมา เอารูปขึ้นเทิน

ปลาบปลื้มซึมทราบ ภาพอิทธิฤทธิ์
กำหนดชีวิต ลิขิตสรรเสริญ
ความทุกข์น้อยใหญ่ หากใครเผชิญ
จับรูปขึ้นเทิน เจริญทุกคน

ห้ามส่อ ห้ามเสียด ห้ามเบียด ห้ามสี
กบฏทันที คดีมีผล
ห้ามแตะขนหงส์ ทรงอิทธิพล
จะผีหรือคน ต้องโดนอาญา

เทวาใจร้าย เทพกลายเป็นมาร
ประหัตประหาร กฎมารกฎหมา
ผ่านคนจัญไร รับใช้เทวดา
ออกกฎเข่นฆ่า อาญาแผ่นดิน

สุดท้าย........
ต้องกรีดเลือด เชือดใจ เพียงไหนหนอ
จึงจะพอ ห้ามกมล คนใจหิน
ห้ามมิให้ เข่นฆ่า ข้าแผ่นดิน
ล้างมลทิน สิ้นกำหนด.....กฎเทวา.......ก็แค่เรื่องของเทวดาใจร้ายกับนายไพร่แดง........

[lucky m.]

ขุนเขาบอก :

ไม่งอมืองอเท้า เราจะเอาคืน.......

หลังน้ำโจน ชีวิตคน โดนกรรมซัด
แสนสาหัส ถูกพัดหาย สายน้ำหวน
เกลื่อนความตาย ที่กรายผ่าน วิญญาณครวญ
โศกกำสรวล มวลน้ำใหญ่ ใครสั่งตาย

เมื่อ...........
กฎหมายเผด็จการ ยังรังควานชีวิต
ศาลสูงสถิต ยังเบือนบิดกฎหมาย
คนถืออาวุธ ยังยื้อยุดความตาย
ผู้ถือกฎหมาย ยังไม่คลายอัตตา

ใต้เงานารี ยังมีคนสั่งการ
จ้องล้มรัฐบาล ประจานปัญหา
ตั้งรัฐบาลเงา เอาหน้าเอาตา
คนเคยสั่งฆ่า ยังกล้าลอยนวล

ยังคงเฝ้าคอย ยังคอยและคอย
แม้นเสียงจะน้อย คอยอำนาจหวน
รอเทพเสด็จ มีเหตุอันควร
หอกง้าวหลาวทวน ชนวนสงคราม

คำสั่งอำมาตย์ พิฆาตนารี
ด้วยเกรงโฉมศรี บารมีเหนือสยาม
รูปโฉมโนมพันธุ์ นางนั้นงดงาม
พี่ชายรูปงาม ตามบริบาล

บ้านเมืองสับสน คนไม่รู้จักพอ
อนาถจริงหนอ เพียงนั่งรอสังขาร
กลับมีจิตใจ มักใหญ่ใฝ่มาร
ครุ่นคิดก่อการ ประหัตประหารผู้คน

อนิจจัง..........
อันสังขาร ไม่นานตาย กลายเป็นผง
แต่ที่คง คือความดี มีกุศล
หากยังมี จิตมุ่งร้าย หมายฆ่าคน
หนีไม่พ้น คนหรือเจ้า โดนเอาคืน..........ไม่งอมืองอเท้า เราจะเอาคืน.......

[lucky m.]

ขุนเขาบอก :

โหรใหญ่ทั้งหลายฟังไว้.....

ปีนี้หมีจ๋า ปูขอลาก่อน
หมีหน้าละอ่อน ต้องจรแล้วหนา
ปีหน้าฟ้าใหม่ สดใสงามตา
นายหมีกราบหมา ถึงคราลาโรง

นายหมีกราบหมา หัวหน้าแมลงสาบ
พ่ายแพ้ราบคาบ มิอาจทาบนางหงส์
ไร้คนจุลเจือ ไร้เชื้อพระวงศ์
มิอาจเทียบหงส์ ทรงอิทธิพล

อำนาจราชศักดิ์ หักปลายด้ามขวาน
ไม่ขอบริบาล ผู้ก่อการฉ้อฉล
ดินแดนเมืองใต้ ไร้คนเหนือคน
ปกป้องตัวตน มวลชนระอา

ปีเก่าวุ่นวาย คนกลายเป็นเทพ
แย่งกินแย่งเสพ แกะเก็บเห็บหมา
หัวดำหัวหงอก ออกหน้าออกตา
ป้องหมีกราบหมา ด้วยฟ้าประทาน

ปีใหม่ปีทอง กระดองปูแดง
เจิดจรัสแสง ด้วยแรงทหาร
ขุนทัพน้อยใหญ่ รับใช้รัฐบาล
ปูแดงบริหาร ราชการแผ่นดิน

แมลงสาบวอดวาย ดิ้นตายยกรัง
หัวหน้าถูกขัง หมีนั่งคุกหิน
ข้อหาฆ่าคน ปล้นเงินแผ่นดิน
ศาลสูงตัดสิน ได้กินข้าวแดง

อำมาตย์ผู้เฒ่า เหงากายเหงาใจ
มีอันเป็นไป หัวใจไม่แข็ง
ทนพิษไม่ไหว อธิปไตยสีแดง
มันเสียดมันแทง แสยงจนตาย


ลิ่วล้อวิชาการ ถูกมารครอบงำ
ล้มหัวขมำ น้ำคำสลาย
ไม่มีคนฟัง นั่งซังกะตาย
พากันวอดวาย ไปขายเต้าฮวย

สื่อชั่วสื่อเลว ลงเหวยกโขลง
ทีวีสี่โรง คงโดนเลขหวย
โทษฐานญาติดี ไอ้หมีตัวซวย
ไม่มีตัวช่วย คงซวยข้ามปี

เสื่อมทรามกันหนัก พวกศักดินา
ถูกคำครหา คนพากันหนี
เรื่องราวฉาวโฉ่ ดั่งโสเภณี
บัดเถลิงบัดสี มีคดีความ

สรูปจูบฟ้า อำลาปีเก่า
ปีทองของเรา เขาเอาคานหาม
เทินปูขึ้นวอ ต่องบประมาณ
เป็นรัฐบาล บริหาร 8 ปี.............โหรใหญ่ทั้งหลายฟังไว้.....

[lucky m.]

ขุนเขาบอก :

ขอความตายกรายสู่มัน กรรมตามทันมันฆ่าเรา.....

นอนตาย สายเลือด เปื้อนร่าง
ทอดร่าง ข้างๆ กระสุน
สลด อดสู รูพรุน
หมดบุญ สูญคน โดนปืน

ถูกคน กระทำ อำมหิต
ดวงจิต ปลิดขั้ว ตัวฝืน
ควาญหา อาวุธ สุดยืน
มือปืน ยืนค้ำ ย่ำกาย

ยังลอยหน้า ลอยนวล ให้ชวนคิด
อิทธิฤทธิ์ ยังล้นตัว ชั่วไม่หาย
ยังอ้างแพะ อ้างลา ฆ่าคนตาย
อ้างทนาย ขายคดี มีเลศนัย

แสนเจ้าเล่ห์ เพทุบาย ขายความชั่ว
ดีใส่ตัว ชั่วคนอื่น ยื่นเงื่อนไข
ฆ่าคนตาย หมายไม่ถึง มึงจะทำไม
ไม่มีใคร ใหญ่กว่ากู ผู้อหังการ์

จุติ จุตัง มรณัง จุติ
สรรพชีวี ศพนี้มีปัญหา
กลางวันแสกๆ เสียงนกแสกยังลอยมา
ยิงกันคาตา มันยังว่าไม่ได้ยิง

นิวรณ์ นองโลง คงเศร้า
ตัวเรา เขาใส่ ไฟผิง
มอดร่าง กลางฟอน นอนอิง
ถูกยิง ทิ้งร่าง กลางไฟ………ขอความตายกรายสู่มัน กรรมตามทันมันฆ่าเรา.....

[lucky m.]

ขุนเขาบอก :

หรือทองมันละลาย.......มึน...

เงินบริจาค ฝากธนาคาร
คืองบประมาณ ของรัฐบาล....ไหม..?
หรือเป็นเงินฝาก บริจาค.....ของใคร..?
แตะต้องไม่ได้ เก็บไว้ก็รกคลัง

ฤาเงินที่ว่า ถึงคราล่องหน
ถูกคนเหนือคน มันปล้นย้อนหลัง
กินกันท้องป่อง หมดท้องพระคลัง
นอนๆนั่งๆ บนบัลลังก์ทอง

จะล่องจะหน ประชาชนอยากรู้
อาก๋งอากู่ กูรูทั้งผอง
อยากรู้ที่มา มหาเงินทอง
ว่าเอาไปกอง ท้องพระคลังใคร

คนเสาะหามา มหาบงกช
ระทวยระทด หมดกาลสมัย
มีเกิดมีตาย ความหมายหมดไป
ไอ้อีผู้ได เอาไปครอบครอง

ผืนดินถล่ม บ้านจมธารสาย
ประเทศเสียหาย คนตายสยอง
หวังได้พึ่งพา คุณค่าแห่งทอง
เยียวยาพี่น้อง ประคองนครา

อุ้ยตายว้ายกรีด บรรพชิตไม่ยอม
ยกพวกเข้าล้อม ไม่ยอมเจ้าข้า
นั่นมันเงินทอง ของอาตมา
มนุษย์มนา ขี้ข้าอย่ามอง

สรุปเงินทอง ไปกองที่ไหน
ใครงุบงิบไป หรือใครเจ้าของ
อยู่ดีไฉน ไพร่มันเฝ้ามอง
หลังน้ำท่วมนอง หรือทองมันละลาย.......มึน.

[lucky m.]

ขุนเขาบอก :

หมดแรงหนุน...คุณล้มละลาย......

โมเมนต์สูงสุด จุดกึ่งกลางคาน
ถ่ายลงสู่ฐาน ผ่านเสาต้นสูง
เสาเข็มแข็งแกร่ง ต้านแรงพยุง
แรงกดโหลดสูง พยุงอาคาร

อุปมาอุปมัย ไพร่ศักดินา
เปรียบไพร่ดั่งข้า สั่งฆ่าประหาร
ล้มหายตายจาก ไปมากประมาณ
ไพร่เปรียบรากฐาน อาคารมั่นคง

กระสุนเป็นสาย ทำลายฐานราก
ศักดินาพราก ฐานรากตายโหง
จะอยู่เยี่ยงไร หากไม่มั่นคง
แท่นนั่งดั่งหงส์ ก็คงทลาย

จะย่ำหรือเหยียด เกลียดเพราะต่ำศักดิ์
หากไร้คนรัก ศักดินาหาย
อาคารทั้งหลัง คงพังทลาย
จะเจ้าหรือนาย ล้มตายทั้งกรุง

ปูนหินดินทราย กลายเป็นคอนกรีต
บ่มน้ำเพียงนิด คอนกรีตกำลังสูง
แม้นค่าต่ำต้อย ไพร่คอยพยุง
จักต่ำหรือสูง รุ่งเรืองสกุล

สำนึกเถิดหนา ศักดินาอำมาตย์
ไพร่เกือบทั้งชาติ ใช่ทาสสถุล
หากไม่มีไพร่ ยืนไหล่ให้คุณ
เหยียบย่ำค้ำบุญ หมดแรงหนุน......คุณล้มละลาย......

[goosehhardcore]

ป้าลัค ..ขอไปรวมเล่มได้ป่ะ??!!

ลืมไปต้องไปขอท่านขุนสิ!!

[lucky m.]

ฮะฮะฮะฮะ ชอบล่ะซิค่ะ ปาพัด น่าจะได้น่ะ เดี๋ยวนี้ท่านขุนแกไม่เข้ามาเลย เน๊าะ ไม่เป็นไร ตามหาไม่ยาก เดี๋ยวขอให้ค่ะ

[lucky m.]

ขุนเขาบอก :

หันหัวเรือ เข้าหาฝั่ง ก่อนนั่งเมรุ............

หกสิบปีตาย สบายกาย
เจ็ดสิบปีตาย สบายหมอ
แปดสิบปีตาย ขายโลงรอ
เก้าสิบนี้หนอ อยู่รออะไร

อยู่จนแก่ จนเฒ่า ให้เขาแช่ง
ขาไม่แข็ง แรงไม่มี ดีไฉน
กินไม่ได้ ใจไม่สู้ อยู่ทำไม
คนอะไร ทนอยู่ได้ ไม่วายปราณ

หรือจะอยู่ ดูโลกไป ให้ถึงร้อย
นั่งขาห้อย ให้เขาเข็น เป็นสงสาร
กินปลาย่าง ก้างติดคอ ทรมาน
รับประทาน อาหารเหลว เกี่ยวสายคอ

เป็นมนุษย์ สุดยึดถือ คือความดี
ประพฤติดี มีเมตตา กินยาหมอ
ไม่ฆ่าสัตว์ ตัดชีวิต คิดสอพลอ
ชีวิตหนอ ก็อยู่ได้ ไม่ลำเค็ญ

หากยังคิด โลภโกรธหลง คงลำบาก
ทิฐิมาก ยากอยู่ได้ ใจเราเห็น
ฆ่าคนตาย หลายร้อยร่าง สร้างกรรมเวร
ใส่โลงเย็น เป็นศพตั้ง ยังคลุมเครือ

บทสุดท้าย ก่อนตายตก นกแสกร้อง
ใคร่ขอร้อง ปรองดองเถิด ประเสริฐเหลือ
ลดละเลิก เพิกกฎคลาย วอนนายเรือ
หันหัวเรือ เข้าหาฝั่ง ก่อนนั่งเมรุ............ก่อนเรือลำน้อยจะลอยออก......นอกทะเล

[lucky m.]

หวัดดีค่ะคุณขุนเขา ป้าเอง MCK ป้าพัดเค้าขออนุญาติเอากลอนของคุณ
ที่ป้าเอาไปลงไว้ที่บ้านเทา รวมเล่ม ป้าก็ขออนุญาติแทนก็แล้วกันน่ะค่ะ
แต่ถ้ายังไงถ้าว่างก็ เข้าไปเยี่ยมป้าพัดบ้างก็ดีค่ะ ขอบคุณค่ะ





ขุนเขาบอก :

เชิญตามสะดวกครับป้าLucky ขอบคุณเป็นอย่างยิ่งที่เห็นคุณค่าบทกลอนของขุนเขา.....ขอบคุณครับ

[lucky m.]

ขุนเขา บอก: อย่า สะเออะ มอง ฟ้า เอ็ง แค่ ข้า ใต้ ฝ่า ""........

แม้แต่ ความ คิด ยัง ถูก ปิด กั้น
ห้าม เธอ ห้าม ฉัน คิด ฝัน สดใส
ความ คิด ชั่ว ดี มี อยู่ ใน ใจ
คิด ดัง ไม่ ได้ ไล่ออก นอก เรือน

ความ คิด แตก ต่าง โครงสร้าง วิบัติ
ออกแบบ อ่อนหัด ไม่ สันทัด แรง เฉือน
ปล่อย ลง สู่ ฐาน เสา บ้าน สะเทือน
ฐาน แผ่ ทะลุ เฉือน ดิน เลื่อน "บ้าน ทลาย"

โทษ คิด แตก ต่าง อ้างว่า วิบัติ
ความ คิด ขวา จัด ผิด กฎบัตรกฎหมาย
คิด แบ่งแยก ชั้น ยิ่ง อันตราย
ถึง ขั้น วอดวาย กฎหมาย มัน แรง

จะ เหลือง จะ แดง แบ่ง สี แบ่ง ข้าง
แค่ คน ชั้น ล่าง รู้ บ้าง อย่า กำแหง
โทร สั่ง พิซซ่า รู้ ไหม ว่า โทษ มัน แรง
ได้ นอน ตะแลงแกง กิน ข้าว แดง คลุก น้ำปลา

ความ คิด แดงๆ ให้ แฝง อยู่ ใน ใจ
ตัว ตน ความ เป็น ไท ซ่อน ไว้ ให้ เสาะ หา
เล่น ลิเก ต้อง สำรวม ต้อง อย่า ส รวมหัว ชฎา
จะ เลี้ยง หมู เลี้ยง หมา คำนำ หน้า อย่า มี คุณ

นิติ ราษฎร์ นิติ รัฐ เครื่อง วัด อำนาจ
ไพร่ กับ อำมาตย์ หาก ขาด แรง หนุน
นิติ ราษฎร์ พลาด วาย ความ ตาย เยือน คุณ
นิติ รัฐ เกื้อ หนุน ค้ำ บุญ อำ มา ต ยา

จง อยู่ อย่าง ไพร่ อย่า คิด ไป สะเออะ
เลิก คิด เลอะเทอะ อย่า สะเออะ เลี้ยง หมา
ชีวิต บั้นปลาย ก็ อย่า หมาย ใส่ ชฎา
ยอม ตาย อย่าง ขี้ข้า เลิกหมายเหยียบฟ้าไว้ใต้ตีน....

[lucky m.]

ขุนเขาบอก :

สุดยอดครับท่านนายก...

เกราะป้องกัน อันตราย
ทีเพศชาย นั่นไม่มี
คือคุณค่า แห่งสตรี
ทรงฤทธี อิทธิพล

จรดล ทุกหนแห่ง
รัศมีแสง แข่งเวหน
ประกายนาง กลางฝูงชน
ยามเยี่ยมยล คนเอ็นดู

ยามเยื้องย่าง อย่างผู้นำ
ช่างงามล้ำ สง่าหรู
น่าเกรงขาม ยามพธู
เยื้องย่างคู่ หมู่ผู้นำ

อนงค์นาม งามชดช้อย
ชายใหญ่น้อย ใจระสำ
ตลึงงาม นามธรรม
ช่างงามล้ำ ผู้นำพา

อรชร ขจรไกล
ผู้นำไทย ใจอาสา
บุกบั่นไป เพื่อได้มา
แหล่งเงินตรา การค้าไทย

วิไลรุ่ง แน่พรุ่งนี้
ดารณี สีผ่องใส
เป็นผู้นำ ผู้กำชัย
นำวิไล สู่ไทยแลนด์............สุดยอดครับท่านนายก...

[lucky m.]

ขุนเขาบอก :

วันชีพปลิดปลง โรงลิเกวาย..........

เมื่อสู้แล้วแพ้ ก็ได้แต่รอ
ชีวีนี้หนอ รอไม่ถึงร้อย
ขี้ไพร่ใต้ฟ้า ตั้งตารอคอย
คงไม่ถึงร้อย ควันลอยออกเมรุ

จะไพร่หรือเจ้า ต้องเข้ากองฟอน
จะนั่งจะนอน คอนขึ้นรถเข็น
ต้องตายแน่ไซร์ เตรียมไว้โลงเย็น
นอนให้คนเข็น เป็นผีเหมือนกัน

เป็นคนเหมือนกัน แบ่งชั้นวรรณะ
แบ่งกระทั่งพระ อาสนะจังหัน
ศักดินาหรือไพร่ ตายได้เหมือนกัน
ถึงสี่หมื่นวัน มันตายทุกคน

จุดธูปจุดเทียน เตรียมเปลี่ยนฟ้าใหม่
สุริยะใส สาดไล้ขุมขน
เตรียมตัวกันไว้ เหล่าไผทชน
เทวดาหรือคน ไม้พ้นร้อยปี

เริ่มนับถอยหลัง มรณังสังขาร
นับนาทีกาล รอท่านเป็นผี
หยุดการเคลื่อนไหว เหล่าไพร่กุลี
รอวินาที ชีวีปลิดปลง

จบตำนานกาล ปิดม่านฟ้าหม่น
สิ้นอิทธิพล สิ้นคนลุ่มหลง
ลิเกโรงใหญ่ จวนใกล้ลาโรง
วันชีพปลิดปลง โรงลิเกวาย..........

[lucky m.]

ขุนเขาบอก :

สยามจม........จนถึงบัดนี้ยังมีปริศนา.......

นี่คือสยาม น้ำคือชีวิต
มวลน้ำลิขิต ชีวิตมหาศาล
น้ำผู้ปกปัก พิทักษ์บริบาล
แห้งแล้งกันดาร น้ำประทานชีวา

จากเนินไศล หลั่งไหลสู่เขื่อน
กักเก็บแรมเดือน เต็มเขื่อนมหา
เป็นอุทกใหญ่ ไม่ไกลนครา
เลื่อนลั่นสั่นผา มหาวารี

น้ำคือชีวิต น้ำคร่าชีวิต
ฤามนุษย์ผิด ไม่คิดหลีกหนี
เปรียบน้ำจากฟ้า มหานที
หลั่งจากฤดี ผู้มีฤทธา

มวลน้ำทลาย กลางสายพิรุณ
สายน้ำคร่ำขุ่น หนุนจากเขื่อนผา
เป็นสายเป็นทาง ครืนครางอหังการ์
จากไพรพนา ไหลฆ่าประชาชน

ล้มหายตายจาก ไปมากประมาณ
น้ำฟ้าประทาน ผู้ผ่านเวหน
ไฉนหลั่งมา เพื่อคร่าชีพชน
ทรงอิทธิพล จนล้นนครา

หลายร้อยชีวี เป็นผีถูกเผา
ล้านรวงข้าวเบา น้ำเข้าโถมถา
สนั่นสั่นขัวญ เรือกสวนไร่นา
จมน้ำจมท่า ธาราท่วมคอ

สายน้ำลิด ชีวิตเลือน เหมือนความฝัน
ภัยมหันต์ ผ่านกราย ปลายพอ.ศอ
มาบัดนี้ นทีใหญ่ ไม่เพียงพอ
ไหลเลี้ยงหล่อ ตอข้าวเบา “ไม่เข้าใจ “ ....มึน

สรุปได้ ภัยธารา ที่ถาโถม
ท้องโพยม สั่งจมฤา หรือไฉน
ฤาแค่เพียง น้ำจากป่า มหาภัย
ไม่เข้าใจ ภัยคุกคาม สยามจม........จนถึงบัดนี้ยังมีปริศนา.......

[lucky m.]

บทกลอน น่าอ่าน อีกหนึ่ง จากคุณแดงใจดี

---

อาจถึงคราว วิบัติแล้ว มีแววใช่...
พรรคเก่าแก่ ของเมืองไทย มิใช่หรือ...
ที่ปู้ยี่ และปู้ยำ ทำกับมือ....
ให้เมืองไทย ซื่อบื้อ ล้าหลังลง...

อีกฝักใฝ่ เผด็จการ หมู่มารชั่ว...
ช่างไม่กลัว กรรมเวร เห็นลุ่มหลง...
ปล้นอำนาจ ประชาชน คนคดโกง...
อ้างจักรวงค์ มาล้มล้าง ทางเสรี...

อีกไม่นาน มันต้องไป ขึ้นศาลโลก...
เพราะนรก นั้นต้องการ มันคนนี้...
ที่สั่งฆ่า ประชาชน ร้อยชีวี...
เศร้าฤดี จึงเรียงร้อย ถ้อยคำกลอน...

ว่าพระเจ้า หรือผีนั้น พลันเจาะปาก...
พวกหมู่มารค์ ออกมาพล่าม ทำเห่าหอน...
โฟร์ซีซั่น นั้นหาเรื่อง เป็นขั้นตอน...
อยากถามย้อน พรรคแมงสาป ใจบาปจริง...

สร้างศัตรู ใครรู้เห็น เป็นไปทั่ว...
ทำพูดมั่ว มาเสียดสี ลูกผู้หญิง...
ใช่เพศแม่ ของมันไหม ไอ้หน้าลิง...
จะถูกทิ้ง ถูกโดดเดี่ยว ไม่เหลียวมอง....

ให้กลับตัว กลับใจ ใช่ทับถม...
จะตรอมตรม ช้ำหัวใจ ให้หม่นหมอง...
ถ้าไม่หยุด การใส่ร้าย หรือไม่ยอม....
จะตรมตรอม ตกต่ำ ทำตัวเอง....
จะทำยังไงให้พรรคนี้ถูกยุบได้ ผมละเบื่อพวกมันจริงๆไอ้พรรคประชาวิบัติเนี่ย