วันอาทิตย์ทีไรเจ็บปวดทุกที

[นักรบภูเขา]

มันรวมกลุ่มกันอีกแล้ว คราวนี้ไม่มีเวที
ไม่มีแกนนำ
ไม่มีเงื่อนไข ออกมาคุย ถามถึงสารทุกข์สุกดิบกัน แบ่งกันใช้ ซื้อ สินค้ากันและกัน
ด่าแม้ว มันก็ไม่โต้แล้ว..เพราะมันไม่มีอะไรให้โต้ พูดกันมา 5 ปี เหมือนแผ่นเสียงตกร่อง
เจ็บใจที่หมดมุขเล่น ไม่รู้จะเล่นตรงไหน
จะด่าเสื้อแดงที่ออกมา ว่ากวนเมือง เผาโน่นนี่ ก็ไม่ได้อีก
ค่ำๆมันเลิกละ กลับบ้าน พรุ่งนี้มาใหม่อีก
จะบอกว่า รับเงินมา ม๊อบ..ไม่ได้อีกเพราะมันเกิดขึ้นทุกที่เลย
สีเหลืองที่เคยใส่อวดโชว์ บอกถึงสติปัญญาว่า"เลิศ"กว่าใคร ต่อมากลายเป็น"บุญเลิศ" ในบางระจันไปเสียฉิบ
เหลืองปลุกไม่ขึ้น..เอาธงมาโบก ใส่เสื้อขาว..พร้อมถามว่า..พรุ่งนี้มาใหม?..
ไม่รู้ว่าคำตอบอะไร..แต่ไม่เห็น สลิ่มมีกิจกรรมอะไรนานแล้ว
ผ่านความเจ็บช้ำมากี่เดือน เสื้อแดงก็มา มุกใหม่
รวมแล้วเลิก..ไม่ข้ามวันถึงวันนัดมาอีก
นี่เริ่มเป๋ละ..เริ่มจะดิ้น หาบันใดลงละ
ลิ่วล้อไมมีอะไรก็..คิดมุข
เอาไรดีว๊ะ..คิดไม่ออกว่ะ..
ด่าแม้วแม่งละ..แม้วโกง...แม้วแม่งโกงงงงงง
เพราะคิดไม่ออกไง
มันถึง"เจ็บ"เวลาวันอาทิตย์มาถึงทู๊กกกกกกกก ที
......................................................

บทความจาก คุณ คีตาญชลี...แห่งบ้านราชดำเนิน

[goosehhardcore]

แต่ป้าว่า ถ้าหลานไปเปิดgmailดู อาจตาเจ็บมากกว่ามั๊ง555

ป้าน่ะเจ็บปวดทุกทีแหละถ้าเห็นรูปพี่น้องเรา และตัวเราเองตอนไปร่วมชุมนุม และเวลาเลิกงานต้องผ่านที่ชุมนุม(ประตูน้ำ ราชปรารภ ดินแดง) ถึงกับใจหวิวๆเลย นึกถึงวันที่มันฆ่าอา วันที่มันฆ่าพวกเราตายเป็นใบไม้ร่วง ฮือ ฮือ

[lucky m.]

ต่อไป ถ้ารู้สึกเจ็บเป็น ก็ พอถึงวันอาทิตย์ก็เอาคอนเสิดมาเล่นให้คลายความเจ็บอีกซิ เอามาฟังแmงทุกอาทิตย์เลยน่ะ คุณนักรบ แต่อย่านั่งเหม่อคอเอียงล่ะ เดี๋ยวนักคนตรีนึกว่าคุณฟังไม่รู้เรื่อง เค้าจะเสียกำลังใจ อากู๋เหรอป้า ไม่ต้องดูก็เห็น และเจ็บหลายเท่านเลย ป้าเมื่อวานป้าลัคไปธุระ พอดีต้องไปต่อรถไฟที่สยาม ป้ารู้มั๊ยว่าป้าลัคคิดอะไรและรู้สึกอย่างไร เจ้าหลานเหลืองมันก็พยายามย้ำว่านี่ไงพารากอนๆๆๆ ทั้งไปและกลับ สลดใจอย่างบอกไม่ถูก ตั้งแต่วันนั้นมา ป้าลัคไม่อยากผ่านหรือไปแถวๆนั้นเลย แต่เมื่อวาน อยากไปพาหุรัด ก็เลยไป ลืมไปว่าต้องผ่านแถวๆนั้น ผ่านศาลาอาแดง ได้แต่คิดๆๆ อึ้งซึมไปเลย

[goosehhardcore]

จากFM

เรียนพี่น้องเสื้อแดงทุกท่าน

ก่อนอื่น ต้องขอออกตัวว่า เป็นเพียงคนเสื้อแดงคนหนึ่ง ไม่ได้เป็นแกนนำ แกนนอน แกนนั่งอะไรทั้งสิ้น อย่างไรก็ตาม ต้องขออนุญาตแสดงความคิดเห็นต่อกิจกรรมที่พวกเรากำลังจะจัดขึ้นในวันอาทิตย์นี้นิดหนึ่ง

เนื่องจากมีการสร้างความสับสนเล็กน้อยๆ เกี่ยวกับสถานที่และรายละเอียดต่างๆ ตลอดเวลา อย่างไรก็ตาม ต้องขอให้พวกเราหนักแน่น และมุ่งมั่นทำกิจกรรมของเราโดยสันติและกล้าหาญต่อไป ขอให้ตระหนักว่า เราไม่มีแกนนำ ทุกคนเป็นแกนนำของตัวเอง แต่มีสิ่งหนึ่งที่เป็นสายใยเชื่อมโยงพวกเราเข้าไปด้วยกัน คืออุดมการณ์การต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย และความถูกต้อง ที่พวกเรามีเหมือนกัน และเป็นตัวแปรสำคัญที่จะขับเคลื่อนขบวนพาเหรดของเราให้เดินไปสู่เป้า หมายเฉพาะกิจ (รณรงค์ให้ปล่อยนักโทษการเมือง) และเป้าหมายสูงสุด (ประชาธิปไตยที่แท้จริง) ได้อย่างมีระเบียบเรียบร้อย ถ้าเรารวมใจเป็นหนึ่งเดียวกัน มีความเห็นร่วมในทิศทางสิ่งเดียวกัน พูดภาษาเดียวกัน กิจกรรมของพวกเราเสรีชนก็จะสำเร็จอย่างงดงามอีกครั้งหนึ่ง จงทำให้ศัตรูผิดหวังครั้งแล้ว ครั้งเล่า ที่พวกเรายังยืนหยัดอย่างโดดเด่น ปลอดภัย และอิทธิพลมืดต่างๆ ไม่สามารถทำอะไรพวกเราได้ ขณะที่ที่พวกเราเติบโต และเข้มแข็งขึ้นทุกวัน

เพื่อให้บรรลุเป้าหมายของ "การรณรงค์เรียกร้องให้ปล่อยนักโทษการเมือง พวกเขาต้องไม่ถูกขังลืม" น้องมีรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆที่ต้องขอความกรุณาให้พวกเราช่วยกัน ได้แก่

1. ให้นำโปสเตอร์ แผ่นผ้า แผ่นป้าย ฯลฯ เกี่ยวกับรณรงค์ให้ปล่อยนักโทษการเมือง ตกแต่งรถของท่าน (ถ้าจะนำมาร่วมขบวน) หรือติดมือมาด้วย เท่าที่หาได้ ไม่ต้องลงทุนมากนัก

2. ต้องไม่นำอะไรก็ตามที่ล่อแหลมต่อการกระทำความผิดตามมาตรา 112 (กฎหมายหมิ่นฯ) มาร่วมขบวน เพราะงานนี้ไม่มีแกนนำไปติดคุกแทนใครแล้ว ทุกคนต้องรับผิดชอบสิ่งที่ตัวเองทำ และช่วยตักเตือน ดูแลซึ่งกันและกัน เพราะเสื้อแดงเป็นพี่น้องกัน ต้องพูดตักเตือนกันได้

3. ขอให้รักษาสุขภาพใจและกายให้แข็งแรง อย่านอนดึกในคืนวันเสาร์ และเติมน้ำมันให้เต็มถังก่อนถอยรถออกจากบ้านในวันอาทิตย์สีแดงที่จะถึงนี้

ปล. น้องกับพี่หมูจะนำดอกกุหลาบสีแดงไปร่วมกิจกรรมด้วยจำนวนหนึ่ง เพราะเตรียมแผ่นผ้า/แผ่นป้ายไม่ทัน

ขอบคุณมากค่ะ

น้อง