ไพ่กัมพูชา (ตอน๑-๒) โดย กาหลิบ

[lucky m.]

คอลัมน์ เมืองไทยหรือเมืองใคร?

เรื่อง ไพ่กัมพูชา

โดย กาหลิบ

ความจริงราชอาณาจักรกัมพูชาก็เป็นประเทศเต็มตามคุณสมบัติ
แต่เจ้าของประเทศไทยขณะนี้กำลังมองเขาเหมือนไพ่ในมือใบหนึ่ง
จะเลือกเล่นเลือกใช้เมื่อไหร่ได้ทุกเมื่อ
ตามแต่เกมการเมืองของตนจะชักนำไป
ผลลัพธ์ทุกอย่างก็เพื่อผลการแย่งชิงอำนาจภายในประเทศไทย
ไม่ได้เกี่ยวกับกัมพูชาหรือการเมืองข้ามชาติใดๆ เลย

ประเด็นคือกัมพูชาและอาเซียนที่จับตามองไทยมาตลอด
ตั้งแต่รัฐประหาร ๑๙ กันยายน ๒๕๔๙
เขาก็เข้าใจเกมของใครบางคนในเมืองไทย

เหตุต้องปะทะกันอีกครั้งใกล้ปราสาทตาควายและปราสาทตาเมือนธม
จึงเป็นเรื่องของหลักการปะทะตอบโต้ของฝ่ายทหาร
ไม่ใช่นโยบายหรือจุดยืนทางการเมืองของรัฐบาลกัมพูชา

จุดยืนฝ่ายเขายังคงเป็นการไกล่เกลี่ยเจรจาทางการทูต ไม่ใช่ยิงใส่กัน
โดยให้อินโดนีเซียผู้เป็นประธานอาเซียนเป็นเจ้าภาพ
ปรากฏว่าไทยเล่นบทอันธพาลทุบโต๊ะ
และไม่ยอมรับวิถีทางสันติขึ้นมาเสียเฉยๆ ชักแม่น้ำทั้งห้าขึ้นมาอ้าง
ซึ่งอาเซียนเขาก็รู้ทันอีก

ความชัดเจนของเขา
ทำให้ประชาคมอาเซียนส่วนที่ยังมองภาพไม่ชัดถามว่า
ถ้าไทยไม่ต้องการกติกาสากลแล้วไทยต้องการอะไรเล่า?
คำตอบจึงผุดขึ้นมาเองว่า ไทยไม่ได้ต้องการอะไรหรอก
เพียง จะหาเรื่องให้มีเกิดเหตุยิงกันที่ชายแดน
เพื่อหวังผลบางอย่างที่กรุงเทพมหานครเท่านั้นเอง

ขาดความมั่นใจที่ศูนย์อำนาจเมื่อใด
ก็ต้องอาละวาดฟาดฟันไปทั่วทิศเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ
และหาข้ออ้างที่จะเคลื่อนกำลังทหารทุกทีไป

ปัญหาการเมืองของคนที่ไฟธาตุใกล้จะแตกอีกแท้ๆ
เป็นเหตุให้ไทยเสื่อมเสียชื่อเสียงที่เคยมีในสายตาเพื่อนบ้าน
โดยเฉพาะอาเซียน เหมือนคนทะเลาะกับเมียมาจากบ้านแล้ว
มาหาเรื่องทะเลาะกับเพื่อนโดยไม่มีสาเหตุ
คนที่มองเห็นเขาก็ลดความนับถือไปเรื่อยๆ ทุกวัน

ถามว่าปัญหาพื้นที่ทับซ้อนระหว่างไทยกับกัมพูชามีจริงหรือไม่
ตอบได้ว่าจริง
ไม่เฉพาะผืน ๔.๖ ตารางกิโลเมตร ยังมีอีกหลายจุดตลอดแนวชายแดน
ที่ยาวถึงประมาณ ๘๐๐ กิโลเมตร เช่นเดียวกับที่เรามีปัญหา
ทางเมียนมาร์ ลาว และมาเลเซีย
และเช่นเดียวกับประเทศส่วนใหญ่ในโลก
ที่เขาก็มีปัญหาพื้นที่ทับซ้อนกับเพื่อนบ้านของตน
แต่เขาก็ไม่ใช้สงครามมาแก้ไขปัญหานั้น

ผู้นำล่าสุดในประวัติศาสตร์ร่วมสมัยที่แก้ไขปัญหาพิพาท
ในดินแดนด้วยกำลัง คือ
ซัดดัม ฮุสเซ็น อดีตประธานาธิบดีอิรัก บัดนี้ก็ถูกจับแขวนคอตายไปแล้ว

เปิดฉากเถียงกับเขาว่าใครยิงก่อนยิงหลัง
แต่พอทั้งหมู่บ้าน (ประชาคมอาเซียน)เขาชวนแก้ไขอย่างเป็นระบบ
และมีกฎเกณฑ์​ให้ประธานอาเซียนเป็นตัวกลาง
ในการสังเกตการณ์และหาข้อเท็จจริง
ซึ่งเป็นแค่ขั้นตอนแรกที่ยังไม่ได้ชี้ถูกผิดอะไร
ก็ดิ้นหนี ปฏิเสธอารยะประเทศเขาอย่างทื่อๆ เถื่อนๆ
จนกระบวนสันติภาพชะงักงัน

ผู้อารยะเขาต้องวิ่งเข้าหาพิสูจน์ความจริง
ที่ประกอบด้วยพยานหลักฐานครบครัน การอ้างด้านๆ ว่าฉันถูกแกผิด
แต่พอเขาชวนหาความจริงกลับหนีหัวซุกหัวซุน
ย่อมชวนให้สงสัยในความถูกต้องและเจตนาของผู้ก่อปัญหานั้น

คนอยากแก้ไขปัญหากับคนที่อยากหาเรื่อง
โดยไม่คิดจะแก้นั้นมองโลกแตกต่างกันมาก

กัมพูชาจึงคือไพ่ใบหนึ่งในเกมอำนาจของชนชั้นนำไทย
ที่หยิบมาเป็นเครื่องมือในขณะที่ศึกช่วงชิงอำนาจ
ณ ศูนย์กลางเข้มข้นรุนแรงยิ่งขึ้น หากรั้งสังขารไม่อยู่
ก็จะเข้าใช้ประโยชน์จากประเด็นที่จุดเอาไว้นี้ เช่น
อาจขยายให้กลายเป็นสงครามจริงเพื่อเบี่ยงเบนประเด็น
ถือโอกาสเปลี่ยนรัฐพลเรือนให้เป็นรัฐทหารเพื่อเว้นวรรคประชาธิปไตย
แสวงประโยชน์ส่วนตนจากอาวุธสงคราม งบราชการลับและอื่นๆ เป็นต้น

แต่ถ้าขบวนประชาธิปไตยถูกปราบจนราบคาบ
ด้วยเครื่องมืออื่นๆ ไม่ว่าจะหลอกล่อให้ปรองดอง
และดึงเข้าสู่เกมเลือกตั้งที่ฝ่ายเขาเตรียมรุกฆาตฝ่ายประชาชนเอาไว้เต็มที่
เขาก็จะไม่ทิ้งไพ่กัมพูชา ทิ้งไว้ในมืออย่างนั้นจนกว่าจะถึงจังหวะต่อไป

นิสัยอย่างนี้ทำให้ชนชั้นนำไทยเป็นที่รังเกียจเดียดฉันท์ไปทั่วโลก
ยิ่งดูถูกเขาว่าโง่เง่าไม่รู้เท่าทัน เขาก็ยิ่งเกลียดชังเป็นทวีคูณ

ชาติที่รู้เจ็บรู้จำเหล่านี้เขาจึงสัมผัสใจกับชาวประชาธิปไตย
และประชาชนชาวไทยที่ไม่ใช่ศักดินาและอำมาตย์แนบแน่นขึ้นทุกวัน

ไม่นานก็เหลือตัวคนเดียวในตึกสูง.

http://democracy100percent.blogspot.com/2011/04/blog-post_25.html

[lucky m.]

ไพ่กัมพูชา (ตอน ๒) โดย กาหลิบ
« เมื่อ: วันนี้ เวลา 09:01:00 AM »

เรียบเรียงโดย Nangfa

คอลัมน์ เมืองไทยหรือเมืองใคร?

เรื่อง ไพ่กัมพูชา (ตอน ๒)

โดย กาหลิบ

เขาคาดว่าการจุดไฟเรื่องสถานการณ์ชายแดนไทย-กัมพูชา
จะทำให้ฝ่ายประชาธิปไตยพูดไม่ออก
ครั้นจะโจมตีไทยและแสดงความเห็นใจกัมพูชา
ก็คงกลัวว่าพวกจะด่าประณามให้ว่าไม่รักชาติ ปันใจไปยังศัตรู
ตัวละครที่เขากะว่าถูก “ล็อค” ด้วยเกมนี้แน่คือคุณทักษิณฯ
คนหนึ่ง พรรคเพื่อไทยทั้งพรรค และนปช.แดงทั้งแผ่นดิน ที่เขารู้ดีว่า
ได้รับความเห็นใจจากกัมพูชาในฐานะฝ่ายประชาธิปไตยด้วยกัน
แต่ถ้าบุคคลเหล่านี้ถือธงอุดมการณ์ใหญ่
ใหญ่กว่ากระแสโฆษณาชวนเชื่อและลัทธิหลงชาติ
จะสามารถนำพาสังคมไทยออกจากความเข้าใจคลาดเคลื่อนว่า
อะไรถูกอะไรผิดและอะไรคือมิตรคือศัตรูได้ไม่ยาก

ขณะนี้สถานีโทรทัศน์ช่อง ๓ ช่อง ๗ ช่อง ๙ ช่องทีวีไทย
และช่องกรมประชาสัมพันธ์ ตลอดจนสื่อที่ต้องพึ่งพาอำนาจรัฐทั้งหลาย
กำลังกลายสภาพเป็นน้ำใต้ศอกของใครบางคน
ที่คอยส่ง “ธง” ของข่าวสถานการณ์สู้รบ ด้วยบทละครที่ไม่ได้ซับซ้อนอันใด

การปะทะกันด้วยกำลังในคราวก่อนจบลงตรงไหน
หลายคนก็เริ่มจำไม่ได้
คราวที่แล้วกัมพูชาส่งเรื่องประท้วงไปยังคณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติ
และขอผู้สังเกตการณ์ระหว่างประเทศมาเป็นกรรมการกลาง
แต่ด้วยอำนาจเบื้องหลังของมหาอำนาจบางราย
คณะมนตรีความมั่นคงฯ จึงโยนเรื่องกลับมา
ยังสมาคมประชาชาติเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ หรืออาเซียน
อาเซียนโดยประธานปัจจุบันคืออินโดนีเซียก็เดินเรื่องทันที
เปิดเจรจากับไทยและกัมพูชาว่า
จะขอวางแนวทางส่งผู้สังเกตการณ์เข้ามาตรวจสอบสถานการณ์โดยด่วน

กัมพูชายินยอม

รัฐบาลไทยไม่ยอม
นายกรัฐมนตรีออกมาแถลงเอาว่าจะไม่ให้อาเซียนเข้ามาเกี่ยวข้อง
เนื่องจากเป็นปัญหาระหว่างสองประเทศเท่านั้นและไม่ใช่ปัญหาของกลุ่ม

กระบวนการสันติภาพจึงหยุดชะงักเพราะท่าทีของไทย
และชะงักมาจนถึงวันที่ปืนลั่นอีกครั้งหนึ่งเมื่อไม่กี่วันมานี้
ที่ทหารสองฝ่ายล้มตายไปหลายนาย บ้านเรือนและทรัพย์สินราษฎรเสียหายไปมาก

ตอนนี้ นายกษิต ภิรมย์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศระบอบเก่า
เผ่นไปถึงอินโดนีเซียเพื่อวางแนวทางให้ผู้สังเกตการณ์เดินทางเข้ามา
สื่อมวลชนไทยก็ช่วยปูพื้นไปเรื่อยๆ ว่างานนี้ไทยไม่ได้ทำอะไรเลย
กัมพูชาเกิดขลังอะไรขึ้นมาก็ไม่รู้ ระดมยิงใส่ไทยอยู่ข้างเดียวด้วยอาวุธนานาชนิด

คนไทยดูข่าวก็งงแล้วงงอีก
เพราะถ้าลำดับดีๆ แล้วจะพบว่าเรื่องไร้ความสมเหตุสมผล

สิ่งที่อินโดนีเซียเขาต้องถาม (เงียบๆ) ก่อนอื่นก็คือ
ทำไมคราวก่อนคัดค้านผู้สังเกตการณ์นักหนา เสมือนว่ามีอะไรปิดบัง
มาคราวนี้กลับกลายมาเป็นฝ่ายรุกว่า
ของให้เข้าไปเปิดกระบวนการสันติภาพให้ทีเถิด
อากัปกิริยาก็เร่งเร้ารุกรี้รุกรนเป็นอย่างยิ่ง

ความจริงดูมาตามท้องเรื่องก็จะไม่งง
คราวก่อนยังไม่ได้เตรียมการการเมืองในประเทศให้ดี
ก็ดันไปเปิดเกมปะทะกับเขาเสียก่อน
ถ้าผู้สังเกตการณ์เข้ามาในเวลานั้น
ก็จะไม่เกิดประโยชน์สูงสุดทางการเมืองต่อระบอบเก่าในเมืองไทย

แต่คราวนี้เขาวางแผนครบถ้วนขึ้น
รอบใหม่จึงเริ่มต้นด้วยการไล่ปิดวิทยุชุมชนของฝ่ายประชาชนพร้อมกันหลายพื้นที่
ไล่ล่าผู้นำมวลชนฝ่ายประชาธิปไตยในระดับท้องถิ่นอย่างจริงจัง
วางแผนให้สื่อถือสัมปทานของรัฐออกมาโฆษณาชวนเชื่อตามแผนที่วางไว้คือ
ทำให้ไทยเป็นพระเอก ๑๐๐%
และชี้นำให้กัมพูชาเป็นผู้ร้าย ๑๐๐%

จากนั้นก็ออกเดินสายขอความเห็นใจจากโลกว่า
ไทยถูกแกล้งเหมือนนางเอกในละครหลังข่าว

นายกษิตฯ ช่วยทำเนียนขึ้นไปอีกด้วยการให้สัมภาษณ์ในทำนองว่า
กัมพูชาได้รับความสนับสนุนจากประเทศอื่นๆ ในการสู้รบกับไทย
และขอให้ชาติเหล่านี้พิจารณาทบทวนการสนับสนุนกัมพูชา
เพราะกัมพูชา “มิได้นำความช่วยเหลือเหล่านั้นมาใช้พัฒนา
แต่อาจกันเงินจำนวนหนึ่งมาซื้ออาวุธรบกับไทย”
เสมือนว่ากัมพูชามิได้มีกองทัพหรือความพร้อมด้านยุทโธปกรณ์ใดๆ อยู่เองเลย

ฟังเผินๆ ดูสมจริง เพราะคนไทยส่วนหนึ่งถูกจูงจมูกให้เชื่ออยู่แล้วว่า
กัมพูชาเขาสิ้นไร้ไม้ตอก จนกรอบ
และไม่อาจจะเปรียบเทียบด้านใดกับฝ่ายไทยผู้สูงส่งได้เลย

ทั้งหมดนี้เป็นบทละครที่เขียนไว้อธิบายฉากสงครามไทย-กัมพูชา
ที่เขียนให้แสดงหน้าเวที
หลังเวทีก็ปฏิบัติการปิดประตูตีแมวฝ่ายประชาธิปไตย
โดยใช้การฆ่า การทำร้าย การจับกุมคุมขัง
และย้ำวาทกรรม “เผาบ้านเผาเมือง” ไปเรื่อยๆ
เพื่อผลประโยชน์การเมืองในประเทศเพียงเท่านั้น

ดีแล้วที่เผลอพาดพิงไปถึงจีนและเวียดนาม
เกมตื้นๆ ที่นึกว่าใครเขาโง่กว่าตัวของคนบางคนนั้น
จะได้กลายเป็นหลุมขวากที่ลากตัวเองลงไปถูกทิ่มแทงตายในบั้นปลาย.

http://democracy100percent.blogspot.com/2011/04/blog-post_29.html

[lucky m.]

ไทยแพ้เขมรหมดรูป
เกาะกระแส
โดย...ก้อนกรวด

00 ก่อนอื่นต้องขอโทษคนไทยหลายคนที่อาจจะรับไม่ได้ว่า การปะทะคราวนี้ทหารไทย และรัฐบาลไทย “เสียท่า” กัมพูชาในทุกระดับ ถ้าบอกว่า “แพ้” อาจจะใช้ “คำแรง” เกินไป แต่ผลที่ออกมาในเวลานี้มันก็ช่วยไม่ได้ที่ต้องพูดแบบนั้น แม้ว่าจะต้องโกรธกันก็ตาม เพราะสภาพการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันเห็นตำตา คนไทยทั้งหลายก็ต้องยอมรับความเจ็บปวดว่า เป็นครั้งแรกที่ประเทศที่มีทุกอย่าง “เหนือกว่า” ต้องมาพ่ายแพ้ให้กับกองทัพประเทศที่ “เล็กกว่า” อย่างเทียบกันไม่ได้

00 ที่ต้องบอกว่าเราเหนือกว่าเขาทุกด้านยกเว้น “ผู้นำ” ที่เขาเหนือกว่าเรา ไล่ลงมาตั้งแต่ผู้นำรัฐบาล อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ไปจนถึงผู้นำทหารตั้งแต่ รมว.กลาโหม พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ผบ.ทบ.พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ลงมาจนถึงระดับแม่ทัพ ที่รับผิดชอบในพื้นที่เรา “ด้อยกว่า” อย่างเทียบกันไม่ได้ ของเรา “ท่าดีทีเหลว” ยิ่งรบกันไป มันก็เหมือนกับยิ่งเผยให้เห็น “วาระซ่อนเร้น” ที่อยู่ข้างหลัง

00 ผู้นำกองทัพไทยบอกว่า ไทยไม่เคยรุกรานใครก่อน หรือเราไม่เคยเสียเปรียบ ไม่เคยแพ้ เขมรยิงมากี่นัดเราก็ตอบโต้กลับไปทวีคูณ แต่ล่าสุดส่ง แม่ทัพภาค 2 พล.ท.ธวัชชัย สมุทรสาคร โร่ไปเจรจาถึง “โอเสม็ด” จ.อุดรมีชัย ฝั่งกัมพูชา แต่สุดท้ายก็เหลว ลักษณะมันก็ไม่ต่างการไปขอยอมแพ้ หรือ “ขอสงบศึก” นั่นแหละ

00 ขณะที่ ผบ.ทบ. พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา บอกว่า ยังสงสัยอยู่ว่า ฮุนเซน ผู้นำแขมร์ มันจะจริงใจหรือไม่ เพราะหลังจากมีการเจรจาหยุดยิง ไม่ทันกลับเข้าพื้นที่ เขมรก็ยิงไทยไล่หลังเข้ามา คราวนี้ทำให้ทหารต้องสังเวยไปอีก 1 ศพ เจ็บอีกจำนวนหนึ่ง พูดแบบนี้ “บ้าหรือเมาวะ” ทำไมผู้นำไทยทุกประเภทมัน “ห่วยแตก” เหมือนกันหมด ตอนแรกเราก็นึกว่าคงเป็นยุทธศาสตร์ ยุทธวิธีแบบ ลับ-ลวง-พราง อะไรสักอย่าง แต่เมื่ออดใจเฝ้ารอดูมาเป็นสัปดาห์ ทหารไทยตายเจ็บ ชาวบ้านต้องหนีตายลึกเข้ามาเรื่อยๆ ไม่มีพื้นที่ปลอดภัย ความรู้สึกจึง “ขาดผึง” หมดหวัง นาทีนี้ “พวกเอ็ง” จะไปไหนก็ไปให้ไกลๆ เลย ทุด !!

00 ยังไม่รู้ว่าคำแถลงเป็นเอกสารของกระทรวงกลาโหมกัมพูชา ที่เปิดเผยผลการเจรจาระหว่าง “ทหารกุนเชียง” ของไทย กับ พล.ท.เจียมอญ ที่รับผิดชอบในพื้นที่ผลออกมาได้ข้อสรุป 6 ข้อ ให้หยุดยิง แต่ที่น่าสนใจก็คือ ข้อที่ 2 ที่ให้ทั้งสองฝ่ายหยุดเคลื่อนไหวทางทหาร และให้ “คงสภาพเดิม” ทั้งที่ตั้งทางทหาร ก็ไม่รู้ว่า “บื้อ” กันไปถึงไหน อย่างนี้ก็หมายความว่า “ฐานปฏิบัติการทหาร” ทั้ง “บนภูมะเขือ” ในพื้นที่ 4.6 ตารางกิโลเมตรของไทย ฐานในวัดแก้วศิขาฯ ติดกับปราสาทพระวิหาร ที่กัมพูชารุกเข้ามายึดเอาไว้ จะ “คงเอาไว้” อย่างนั้น หรือแม้แต่ทหารที่ “ปราสาทตาควาย” ก็จะคงเอาไว้จ่อคอหอยอย่างนั้นหรือ เวรกรรม

00 ลองมาฟังรองนายกฯ ฝ่ายความมั่นคงของไทย สุเทพ เทือกสุบรรณ บ้าง เขาบอกว่า อย่าไปถืออารมณ์ของ ฮุนเซน อยู่ใกล้ๆ อยากจะ “ถุยน้ำลาย” ใส่หน้าสักที พูดออกมาได้ ก็คนที่ตาย คนที่เสียหายไม่ใช่พี่น้องญาติพี่น้องของเอ็งนี่หว่า ที่จะไม่ต้องไปถืออารมณ์แบบนั้น สรุปแล้วนาทีนี้ เป็นเพราะเรามีผู้นำที่ “ห่วย” มีนักการเมืองที่คิดแต่ผลประโยชน์ ไม่คำนึงถึงศักดิ์ศรีของชาติ และความปลอดภัยระยะยาวของคนไทย และสุดท้ายเรามีผู้นำทหารที่ “ไว้ใจไม่ได้” เราถึงได้ “แพ้เขมร” ปล่อยให้เขา “เขกหัว” เอาตามใจชอบ วันนี้ ฮุนเซน อารมณ์ดี ไม่สั่งยิง แต่วันพรุ่งนี้หงุดหงิดก็ไล่ยิงทหารไทย ชาวบ้าน ตามแนวชายแดนไทย ใครจะทำไม !!

http://www.norsorpor.com/ข่าว/r2456531/h...um=twitter
จำได้ว่าตอนยิงปะทะกันครั้งแรก ชาวบ้านอบพยบ บางสื่อ บอกว่า 4พัน หรือ5พันคน แต่บางสื่อ บอกว่า 8 พันคน
แต่ตอนนี้ 29 เมษา ทุกสื่อ บอกว่า ต้องอบพยบชาวบ้าน มากถึง 4 หมื่น คนแล้ว นั่นแสดงว่า ทหารเขมร ได้รุกคืบเข้ามาใน
ดินแดนของไทยมากขึ้น มากขึ้น ทหารไทยของเราไม่ใช่ทำการรบไม่เก่ง แต่เป็นเพราะผู้นำ ของไทยมันนำได้ห่วยแตก จริงๆ เอาคนไม่ดีมาปกครองประเทศ มันก็เป็นแบบนี้แหละ โดยเฉพาะ ไอ้จรกาหน้าดำ เทพเทือก 30เมษา54 09.15น.
ขณะที่วิทยุเขมรมีการปลุกระดมสนับสนุนให้ทหารยึดปราสาทตาควายกับตาเมือนธมให้ได้ยิ่ง​สวนทางกับเจตนาหยุดยิง