นิทานแก้เงียบและเหงา

[lucky m.]

นิทานเรื่องนีเกี่ยวกับ ท่านสุภาพบุรุษโดยเฉพาะค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า เหตุเกิดน่ะนคร"ตาเลย์" ณ.เวลานั้น เมื่อ 50 ปีที่แล้ว ครองนครโดยเจ้าเมือง สะตะบัน แต่นิทานเรื่องนี้ จะขอกล่าวถึงเสนาบดีของท่านเจ้าเมือง"สะตะบัน"เท่านั้น เสนาบดีนี้ชื่อว่า นายปรเมศ เดิมทีเสนานาผู้นี้ เมื่อสมัยยังหนุ่ม ขณะนั้นยังไม่ได้เป็นเสนาบดี ก็เป็นแค่นายทหารยศธรรมดาเท่านั้น ดูเหมือนจะเป็นคนเจ้าชู้ไม่ใช่เล่นเหมือนกัน เรื่องมีอยู่ว่า นายทหารคนนี้ ได้แอบหลงรักสาวนางหนึ่ง ชื่อว่า นาง"บุ-ญา-รี แต่ดูเหมือนว่า นางบุญารีนี้คงจะไม่เล่นด้วย และก็คงจะมีคนรักอยู่แล้ว ต่อมา นางบุญารีนี้ก็ได้ออกเรือนไปกันคนรักของนางชื่อว่า นายมาทแมน เพราะนางเชื่อว่า นายมาทแมนคนนี้เป็นคนดี "ไม่เคยมีปัญหา"กับใคร พอนายปรเมศรู้ว่า นางบุญารี นี้ได้ออกเรือนไปแล้วก็มีอาการเสียอกเสียใจอย่างมาก นายปรเมศ ได้กลายเป็นคนสัมเลเทเมา ชอบเที่ยว และประชดรักโดยการไปเที่ยว ผู้หญิงอย่างว่า ทุกคืน โดยในสมัยนั้น จะมีที่เที่ยวกลางคืนสำหรับผู้ชาย (ถ้าเป็นสมัยนี้ก็คล้ายๆกับซอยคาวบอยในกรุงเทพ) มีชื่อว่า ซอย"เขียวไข่กา"เป็นที่เที่ยวเล็กๆ ส่วนนายปรเมศก็ได้ไปเที่ยวสถานที่แห่งนี้ทุกคืน นอนกับผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า เปลี่ยนหน้ากันทุกวัน เพื่อประชดชีวิตที่คนรักไปแต่งงานกับชายอื่น จนกระทั่งนายปรเมศก็ได้ติดเชื้อจากผู้หญิงพวกนี้ เชื้อตัวนี้ไม่ใช่เอดส์ ไม่ใช่เลือดบวก แต่เป็นเชื้อชนิดหนึ่ง มีชื่อว่า "โองกินาวา" ซึ่งอาการของเชื้อชนิดนี้ ก็คือ จะมีอาการเหมือนกับผู้ที่ติดเชื้อบวก แต่ว่าถ้ารักษาไม่หาย อวัยวะเพศ จะค่อยๆขาดหายไป ซึ่งนายปรเมศนี้ก็มีอาการเหล่านี้ด้วยเหมือนกัน ก็คือ อวัยวะเพศ ได้ขาดหายไป คือด้วนนั่นล่ะน่ะ ตั้งแต่นั้นมานายปรเมศก็ไม่เคยออกเที่ยวแบบนี้อีกเลย ก็จะเที่ยวยังไงล่ะก็ หายไปตั้งครึ่งแล้ว ใช้งานไม่ได้แล้ว หลังจากนั้นนายปรเมศก็ ได้เลื่อนยศเลื่อนศักดิ์ต่อมาเรื่อยๆจนกระทั่งได้เป็นเสนาบดี และก็ไม่ยอมแต่งงานมาจนบัดนี้ และนายปรเมศเองก็อายที่จะบอกกับทุกคนว่าตัวเองด้วนเพราะอะไร จึงได้บอกไปว่าสะดุดธรนีประตูล้มลงก็เลยด้วน เพราะความที่อายจึงไม่กล้าบอกความจริง เพราะสาเหตุจริงๆก็คือเหตุนี้นั่นเอง คัดลอกจากการ์ตูน ขำขำเล่มหนึ่ง

[lucky m.]

ตอนนี้ที่ฝรั่งเศสได้จับเครือข่ายเจ้าป่าตราสิงห์โตใว้ทั้งฝูง สิงห์โตพวกนี้รับคำสั่ง ออกมาอาละวาดหากินนอกเขต แต่เพราะความซวยที่ตอนนี้มีแต่คนสาปแช่งโชคจึงไม่เข้าข้าง

เจ้าสิงห์โตเลยโดนนักล่าสัตว์รวบตัวอยู่ แต่ก็ยังไม่ยอมจำนนง่ายๆหวังพึ่งพรรคพวกมาช่วยเหลือ ยังไม่รู้ว่าจะได้แพะตัวใหนยอมมเป็นแพะให้?? ตอนนี้เครือข่ายเจ้าป่าผู้ยิ่งใหญ่ต้องระวังตัวได้แล้ว เพราะว่าเกลือเป็นหนอน

เนื่องจากไม่ได้เป็นที่รักใคร่ของฝูงอีกต่อไป ฉะนั้นจะหากินลำบากยิ่งๆขึ้นเนื่องจากไม่มีใครเล่นด้วย เบาะแสของเหล่าสิงห์โตที่ออกหากินนอกเขต จะหาที่กินยากขึ้น

หลังจากที่ทำความชั่วไล่กินดะอย่างโหดเหี้ยมจึงทำให้ความเชื่อถือลดน้อยถอยลง และกลับมีหูลับ ตาลับ คอยสอดส่องความเคลื่อนไหวว่าเหล่าสิงห์โตจะไปทำอะไรที่ใหน ผู้ที่เคยซื่อสัตย์ตอนนี้ก็หักหลัง

สัตรูที่ไม่เห็นตัวเริ่มมีเค้าออกในทางลับที่ไม่อาจมองเห็น เรื่องนี้ช่างน่ากลัวไม่น้อย เพราะสร้างสัตรูใว้มากมาย ผลจึงตามมาก็จะมาในด้านลบ ดาบที่เคยฆ่าผู้ใด ดาบนั้นมันกำลังคืนสนองผู้ที่ได้กระทำ

ข่าวการจับสิงห์โตทั้งฝูงเข้าใส่กรงขังกำลังแพร่กระจาย พบข้อมูลแล้วจึงมารายงานให้ทราบ

................................................

ตามข่าวตอนนี้ยังถูกคุมอยู่ เเต่ข่าวยังไม่ยอมออกเพราะขอร้อง
มี 2-3 ประเทศช่วยตกลง ยังตกกันไม่ได้ เห็นว่าโทรไปขอความ
ช่วยเหลือประเทศเเป้งตรางู ตามที่ข่าวเเจ้งมาว่าไม่น่าจะได้ผล
เพราะเคยถูกเตือนมาหลายครั้ง
แป้งตรางูคงไม่อยากช่วยแล้วล่ะค่ะ เมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว ก็จับยกเล้ากันมาแล้วที่นั่นเหมือนกัน
.......................
งานนั้น ร้อยเอกทหารอากาศสังเวยไปหนึ่งรายติดคุกแทน
........................
ทราบไหมว่า สมัยโยกย้ายลูกเจี๊ยบไปอยู่รัฐแถวที่ปล่อยจรวด..ตอนนั้นใครเป้นเจ้าสำนักสาขา..คอยดูแล โจรก่อการร้ายที่
ชื่นชอบอาหารอร่อยดนตรีไพเราะค่ะ


ขอบคุณข้อมูลทีมสมาชิก ไทยฟรีนิวส์

[yoddoy]

มันจะเงียบงัยเนี๊ยะ ฟังนิทานแล้วตาลุกโพลง ใจเต้นตุ่มๆต้อมๆยังกะทำซะเอง อิ อิ เหมือนเรื่องจริงมั๊ก มั๊ก เชียว ขอยาดมหน่อย อยากเป้นลม ไม่อยากเป็นคนแล่ว

[lucky m.]

ไอ้โรคนี้น่ะมันมีจริงค่ะ แต่ใครเป็นนั้น ข้าพเจ้าไม่ทราบได้ เพราะลอกเค้ามาอีกทีหนึ่ง จากการ์ตูน ถ้าคิดว่าเรื่องจริง มันก็จริง ถ้าคิดว่าไม่จริงมันก็ไม่จริง ตายๆๆจะเป็นลมแล้วเหรอ ข้าพเจ้ามียาดม ตราฆ้อนเอามั๊ย คุณยอดดอย รับรองสูดทีเดียวหายมึนเลย แฮะ แฮะ อย่าว่าคุณยอดดอยตุ่มๆต่อมๆคนเดียวเลย คนโพสเองก็หัวใจจะวายเหมือน กลัวเค้าเอาไปอุปโหลกว่าเป็นเรื่องจริง