ถูกหลอกกันทั้งหมด!

[goosehhardcore]

ตอนนี้ได้มีการแจ้งมาแล้ว ว่าทุกฝ่ายนั้นถูกหลอกกันทั้งหมด
ผู้กุมอำนาจอยู่เบื้องหลังนั้นมีกลุ่มเดียว... เรื่องนี้เกิดขึ้นตั้งแต่สมัย ร้อยกว่าปี แล้วครับ

เมื่อกษัตริย์มีโอรส และ ธิดา หลายคนหลายมเหสี ก็จะมีปัญหาตามมาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ (ถ้าท่านใดเคยฟังหรือดูนิยายเรื่อง ภรตะ ก็จะเข้าใจ)ว่าสิ่งที่เกิดมาแต่ละชาติแต่ละภพนั้นล้วนแต่มีเหตุปัจจัยส่งกันมา บางคนเกิดมาเพื่อฆ่าใครเป็นการเฉพาะ หรือเกิดมาเพื่อสิ่งหนึ่งสิ่งใด (เพราะคนเราไม่สามารถทำทุกสิ่งได้แต่เกิดมาเพื่อบางสิ่งเท่านั้น) เอาเป็นว่าขอเล่าเป็นนิทานพอให้เข้าใจอย่างนี้นะครับ(ครั้งแรกก็ไม่กล้าแต่เมื่อมีคำสั่งมาก็จำต้องแจ้งให้กระจ่าง)

"นานมาแล้ว มีกษัตริย์เมืองหนึ่งได้มีมเหสีและนางสนมเป็นจำนวนมากซึ่งท่านก็มิได้มีความต้องการนัก แต่จำต้องมีเพราะท่านเป็นผู้ที่เก่งและต้องรับบรรณาการจากหัวเมืองต่างๆ เพื่อคงไว้แห่งอาณาจักร ท่านต้องมีหลายคน แต่ด้วยผลนั้นหลายคนก็มีโอรส และธิดา และสืบเชื้อสาย ต่อๆ กันมาเป็นตระกูลต่างๆ หลังจากที่กษัตริย์พระองค์นั้นได้สิ้นพระชนม์ลง ก็มีการสืบทอดราชสมบัติมาอีกหลายองค์ และแล้ววันที่การปกครองเปลี่ยนไป ทำให้โอรสองค์หนึ่งได้ราชสมบัติแต่ด้วยเหตุที่พระโอรสองค์นี้ได้ไปเกิดและโตในต่างเมือง(ประเทศอื่น)ขณะที่ไปศึกษาสรรพวิชาทำให้ตัวเองไม่ได้มีเพื่อน ข้าราชบริวาร เก่าอยู่ หรือกุมอำนาจในกรมหรือกองทหารอะไรเลย

ขอย้อนนิดหนึ่ง ที่พระโอรสพระองค์นี้ได้เพราะวงค์อื่นๆ แย่งกันและตัดสินไม่ได้ จึงต้องให้วงค์นี้เข้ามารับตำแหน่ง

หากท่านที่เป็นอรหันต์ หรือมีญาณสูงขนาดที่มารไม่สามารถมาหลอกในนิมิตได้แล้วเท่านั้นจะแจ้งจริง หลอกในนิมิต คือมาให้เป็นเป็นพระ มาให้เป็นเป็นครูบาอาจารย์ที่นับถือ อย่างนี้เป็นต้น

มาต่อกันเลยครับ เมื่อพระโอรสองค์นี้ได้เสวยราชสมบัติแล้ว ก็ได้ปกครองบ้านเมืองอย่างเป็นสุขและเป็นผู้มีธรรมสูงมาก ไม่เป็นผู้ที่มีมเหสีหรือนางสนม มากเหมือนองค์ก่อนๆ แถมยังมีศีลและปฏิบัติธรรมที่ดี จนเป็นที่รักของผู้คนในทุกแว่นแคว้น ซึ่งพระองค์ก็มีพระธิดาหลายพระองค์ และโอรส แต่ด้วยกรรมที่เคยสร้างมาบวกกับการปกครองแบบใหม่ๆ การบริหารแบบใหม่คือให้ประชาชนเป็นผู้คัดเลือกหัวหน้ามาบริหารจัดการงานในประเทศแทน พระองค์นี่เอง พอมีการบริหารแบบนี้ก็มีหัวหน้าประชาชนคนหนึ่งได้ทำหน้าที่โดยหวังความเจริญของเมืองตัวเองเป็นใหญ่จึงมองข้ามปัญหาและธุรกิจของ วงค์อื่นๆ ที่ทำไว้แล้ว ทำให้เกิดความเสียหายอย่างรุนแรงแต่วงค์อื่นๆ

ดังนั้น บ้านเมืองจึงลุกเป็นไฟ มีการฆ่ากันมากขึ้น เกิดการรวมตัวของประชาชนบ่อยขึ้น เพราะในเมืองนี้ก็มีหลายวงค์ ที่มีศักดิ์และสิทธิ์ในการครองสมบัติเหมือนกัน ทำให้เกิดการจราจล ฝ่ายหนึ่งก็บอกว่าเราเป็นตัวแทนประชาชนเขาเลือกเรามา ฝ่ายหนึ่งบอกว่าเราเป็นฝ่ายกษัตริย์ (จริงๆแล้วกษัตริย์ไม่ได้เกี่ยว แต่ถูกวงค์อื่นๆ นำมาโยงเพื่อให้เกลียดกันโดยมีขุนนางเก่าและลูกหลานตัวเองเป็นแม่ทัพนายกองกุมอำนาจช่วยสนับสนุนช่วยกันตบตาประชาชนแถมยังยุให้พระโอรส-พระธิดาระแวงกัน)

แล้วสิ่งที่พวกเขาวางแผนไว้ก็เกิดผลประชาชนตาดำๆ ได้ทะเลาะกันพี่น้อง ญาติ เพื่อน ต่างไม่พอใจ ไม่มีน้ำใจ ไม่สามัคคีกันเหมือนเดิมสุดท้ายทหารฝ่ายพระโอรส และฝ่ายพระธิดา ก็รบกัน แต่ฝ่ายใดจะแพ้หรือชนะก็ไม่สำคัญ เพราะฝ่ายที่เหลือก็จะต้องถูกเก็บเหมือนกันหรือเรียกตามสำนวนว่า (ตาอินกับตานาและตาอยู่เอาปลาไปกิน)

นิทานเรื่องนี้ยังไม่มีตอนจบ แต่พอสรุปได้ว่าทั้งพระโอรสและพระธิดารวมถึงผู้เกี่ยวข้อง(ที่รู้มาก) ก็ถูกกำจัดหมด และสถาปนาราชวงค์ใหม่ หรือ ระบบประธานาธิบดีขึ้นมาแทน (โดยไม่จำเป็นต้องตั้งกษัตริย์อีก)

จากนิทานที่ไม่มีวันจบนี้ สอนไว้ว่า เมื่อหาปลามาด้วยกันก็ควรแบ่งกันพอสมควร สิ่งที่เห็นอาจเป็นเพียงภาพลวงตา

ข้อคิดเพิ่มเติม...
"สงครามจะเกิดได้ก็ต้องมีทหาร หากไม่มีทหารมีแต่แม่ทัพย่อมไม่เกิดสงครามได้แน่นอน"

ฮีโร่จะเกิดขึ้นได้เมื่อมีอันตราย ท่านจะทำตัวเป็นฮีโร่ หรือเข้าร่วมเป็นปีศาจ

ที่มา : siamdeva.blogspot.com via pantip