" ลมหายใจสุดท้ายของยายปากแดง "........

[ขุนเขา]

ขุนเขาบอก :

ลมหายใจสุดท้าย ของยายปากแดง..............

คุณนายปากแดง เริ่มแสยงสยอง
เมื่อความปรองดอง เริ่มมองเห็นแสง
เรื่องชั่วที่สั่ง กำลังจะแดง
ฐานไม่แข็งแรง กำแพงใกล้พัง

ที่นั่งเคยเย็น เปลี่ยนเป็นร้อนเร่า
คนที่นั่งเฝ้า เริ่มเล่าความหลัง
หากไม่ฆ่าใคร บ้านใหญ่คงไม่พัง
เป็นไม้ใกล้ฝั่ง เป็นดั่งนางมาร

ตะเข็บเห็บเหา ที่เราเฝ้าเลี้ยง
มันเริ่มส่งเสียง ให้เลี้ยงอาหาร
เห็บหมัดแต่ละตัว ล้วนชั่วหนังยาน
รับใช้บริการ นางมารปากแดง

อิจฉาตาร้อน จนนอนไม่หลับ
คนที่ลาลับ กลับมากล้าแข็ง
ส่งนางพญา อาชาสีแดง
มาเป็นคู่แข่ง ลดแรงศรัทธา

โอ้ฟ้าเอ๋ยฟ้า ส่งข้ามาเกิด
ข้าเคยสวยเพริด เจิดจรัสฟ้า
มิเคยมีใคร ในนครา
เทียบเทียมตัวข้า มหาราณี

มีนางงามเมือง เบื้องทิศอุดร
ทรวดทรงอรชร ขจรรัศมี
สง่าอ่าองค์ ทรงบารมี
ท้าทายฤทธี มีคนศรัทธา

สรวมอาภรณ์แดง ร้อนแรงแน่งน้อย
นิ้วนางแช่มช้อย หนึ่งน้อยเสน่หา
ยามนางเยื้องย่าง ดั่งนางพญา
สี่ทิศฤทธา ยากหาใครกราย

ร้อนรุ่มกลุ้มใจ ดั่งไฟสุมขอน
บทบาทนางละคร ถึงตอนสุดท้าย
ตัวนางอิจฉา ถึงคราต้องตาย
ลมหายใจสุดท้าย ต้องตายทุกคน

สะบัดกวัดแกว่ง ออกแรงอีกครั้ง
หวังกลับมานั่ง บัลลังก์อีกหน
แต่ภัสดา ใกล้ลับลาอีกคน
ศรัทธาปี้ป่น คนไม่ภัคดี

เรื่องราวที่เห็น มันเป็นเช่นนั้น
แต่นี้รอวัน ที่มันเป็นผี
ประชาผาสุก กันทุกชีวี
ประเทศสุกศรี หนึ่งนารีปกครอง...............ละครจบแล้ว พี่แม้วคงได้กลับบ้าน...

[lucky m.]

อ่านกลอนมาก็ไม่รู้กี่บท เพิ่งจะมาอ่านเข้าใจก็บทกลอนของขุนเขานี่เองเน๊าะ อ่านง่าย เข้าใจง่าย หมายถึงบทกลอนน่ะ แต่..ละครจะจบ ก็ไม่รู้เมื่อไหร่ กลัวแต่ว่า นางร้ายจะเผลงฤทธิ์ จนลมหายใจสุดท้ายน่ะซิ